منع ماساژ و مواردی که نباید از ماساژ درمانی استفاده کرد:

منع ماساژ و مواردی که نباید از ماساژ درمانی استفاده کرد:

درجه حرارت زیاد یا تب:

بدنی که با سموم و مواد زائد مبارزه کرده باشد، با علائمی نظیر تب و درجه حرارت بالا این بحران را نشان میدهد. در این شرایط ماساژ دادن میتواند مضر باشد، چون با ماساژ به طور ناخواسته سموم بیشتری در بدن آزاد میشود به همین خاطر تب جزو موارد منع ماساژ است.

بیماریهای عفونی و مسری:

عفونتهای قارچی ، گال، زرد زخم، و آبله مرغان از جمله بیماریهایی هستند که با ماساژ دادن به سایر قسمتهای بدن سرایت میکنند. مواردی نظیر جوشهای آکنه، پسوریازیس و اگزما نه تنها عفونی و واگیردار نیستند، بلکه با استعمال روغنهای دارویی مخلوط شده با روغن حامل نظیر اسطوخودوس بهبود میابند. ماساژ دادن برای قسمتهایی از بدن که کورک ، تاول یا دمل های بزرگ دارند نیز بسیار خطرناک است و شامل منع ماساژ میباشد.

لخته شدن خون و التهاب سیاهرگی و بیماریهای مشابه:

این بیماری از ملتهب شدن یک سیاهرگ به وجود می آید. در اطراف سیاهرگ ملتهب، پوست به رنگ قرمز درامده و متورم و گرم میشود. بیمار مبتلا، سوزش و درد بسیار شدیدی را در اطراف سیاهرگ ملتهب احساس میکند. اگر در یک سیاهرگ لخته ای بوجود آید، با ماساز دادن ممکن است این لخته حرکت کرده و موجب مرگ شود. پس این قبیل بیماری نیز شامل منع ماساژ میباشد و میتواند بسیار خطرناک باشد.

سیاهرگهای واریسی:

در مواردی که سیاهرگها دچار خونمردگی و واریس هستند، منع ماساژ وجود دارد. زیرا با ماساژ بر این نواحی خطر التهاب و در نتیجه افزایش درد وجود دارد. 

عملهای جراحی یا جوشگاههای جدید:

ماساژ دادن اندامهایی که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفته اند و زخم آنها باز است و هنوز جوش نخورده اند منع ماساژ دارد و بسیار خطرناک است. ولی در مورد بافتهای جوشگاهی قدیمی، ماساژ سودمند میباشد.

التهاب، تورم و آماس مفاصل (نظیر ورم کاسه زانو):

علائم التهاب عبارتند از: قرمزی، تب عضو ملتهب، ورم،سوزش، درد و عدم توانایی حرکت. همچنین اندامهای ملتهب و متورم (نظیر بیماریهای ورم روده و معده) جزو منع ماساژ میباشد.